مسئول شورای روابط عمومی استان مازندران چندی قبل از روزمرگی برخی از روابط عمومی ها در استان خبر داد.وی در ادامه از گرفتار شدن در کارهای کلیشه ای و غافل بودن از ابداع و ابتکار روابط عمومی ها نیز سخن گفت.

این مطالب در حالی از سوی آقای رستمعلی عنوان می شود که سابقا" در خصوص جایگاه روابط عمومی در دستگاه های اجرایی مازندران و ایرادات پیرامون این موضوع مطالب مختلفی نگاشته شده و در رسانه های استان نیز انعکاس یافت که متاسفانه علیرغم گذشت ماهها برخی از این موارد همچنان دیده می شود.

لذا به نظر می رسد به دلیل ادامه پاره ای از عوامل و در صورت رفع نکردن آنها همچنان شاهد این کاستی ها در حوزه روابط عمومی استان بوده و حتی بیشتر شدن مشکلات را نیز در آینده نظاره گر باشیم.

علی ایحال به نظر می رسد ریشه برخی از این اشکالات به دلایل اشاره شده ذیل بوده که امید است در جهت رفع آنها تدابیر لازم اندیشیده شود.

1-عدم آشنایی برخی از مدیران از جایگاه روابط عمومی:

باید پذیرفت که امروزه انتظار برخی از مدیران مازندران از روابط عمومی در حد نصب پارچه،بنر،تراکت و تهیه خبر و شاید هم بزرگنمایی در فعالیت وظیفه ای آن اداره خلاصه شده و دیگر ماموریت های مهم این حوزه اصلا" مورد انتظار مدیران نبوده و نیست.

این مدیران با نا آشنا بودن خود از فعالیت های روابط عمومی نه تنها مانع از تحقق اهداف و وظایف خطیر و مهم روابط عمومی می شوند بلکه سبب می گردند روابط عمومی از جایگاه خود تنزل نموده و به قول آقای رستمعلی دچار روزمرگی شود.

2-عدم شناخت برخی مسئولین روابط عمومی از جایگاه روابط عمومی:

شاید پر بیراه نباشد بگوییم برخی از مسئولین روابط عمومی ها نیز به وظایف و آرمان های روابط عمومی آشنایی کافی نداشته و همین امر سبب انجام فعالیت های یکنواخت و روزمره آنان شده است.امروزه روابط عمومی ،علمی مهم در عرصه ارتباطات محسوب می گردد.شخص مدیر روابط عمومی ملزم به فراگیری بسیاری از شاخه های مختلف دیگر رشته های علمی بوده تا موفقیت خویش را تضمین گرداند.ولیکن گاها" مشاهده می شود برخی از مسئولین روابط عمومی ها یا بناچار و به طور سنتی به مدیریت خود در این حوزه می پردازند.لذا روزمرگی در روابط عمومی حداقل پیامد این موضوع می باشد.

3-عدم بکارگیری متخصصین روابط عمومی :

یکی از ایرادات بزرگ عرصه مدیریت روابط عمومی در کشور و استان عدم بکارگیری متخصصین روابط عمومی علیرغم بخش نامه های دولتی در این حوزه می باشد که برای صحت و سقم این موضوع کافیست آماری از تخصص مسئولین روابط عمومی های دستگاه های اجرایی گرفته شود.لذا همانگونه که آقای رستمعلی اظهار داشتند برای حل این مورد استفاده از تمامی ظرفیت های موجود و بالاخص متخصصین روابط عمومی در ادارات استان برای انجام هر چه بهتر فعالیت های روابط عمومی امری لازم و ضروری می باشد.

4-به روز نبودن و فرا نگرفتن تکنیک های روز روابط عمومی:

همانگونه که پیش تر اشاره شد دانش آموختگان روابط عمومی ملزم به فراگیری و گذاراندن واحدهای مختلف درسی در حوزه های گوناگون می باشند لذا بر مدیران روابط عمومی و بالاخص کسانی که دارای مدارک تحصیلی متفاوت با این حوزه می باشند ضروریست که در فراگیری علوم مربوط به روابط عمومی و حضور در کلاس های آموزشی مختلف و به روز بودن خود اهتمام جدی تری داشته تا زمینه شکوفایی هر چه بیشتر این امر محقق گردد.

5-نداشتن امکانات مناسب در حوزه روابط عمومی:

داشتن امکانات ارتباطی از حداقل های روابط عمومی بوده که متاسفانه شاهد آنیم امکانات برخی از روابط عمومی ها در استان به روز رسانی نشده و مطابق با علم پیشرفت نداشته است.برای صحت این موضوع کافیست با حضور در روابط عمومی ادارات اجرایی استان و بازدید اتاق کار و امکانات موجود در آن در مورد درستی یا نادرستی این مورد قضاوت گردد.

6-عدم اعتماد مخاطبین به روابط عمومی ها:

بی گمان در عین حالیکه یکی از کارکردهای روابط عمومی دفاع از عملکرد سازمان خود می باشد،پیگیری امور مربوط به ارباب رجوع و پاسخ مناسب دادن به آنان نیز وجه دیگر ماموریتی برای این حوزه می باشد.اما امروزه آنچه در عمل مشاهده می شود تقریبا پرداختن به یک وجه قضیه یعنی دفاع از خود از سوی روابط عمومی ها می باشد.

به عنوان نمونه نگاهی به پاسخ های منشره روابط عمومی ادارات به موارد انتقادی شهروندان در رسانه های جمعی همیشه بیانگر دفاع از دستگاه خودی بوده در حالیکه کمتر مشاهده می شود حق را به ارباب رجوع و شهروندان بدهند.لذا اینگونه روابط عمومی ها نمی تواند به نقش پل ارتباطی خود پرداخته در نتیجه از دست یافتن به پیشنهادات سازنده محروم و همواره در یک فضای ثابت گام بر می دارند.

البته به خاطر به درازا نکشیدن این مقوله از پرداختن به دیگر دلایل نا کارآمدی برخی روابط عمومی ها در مازندران صرفنظر نموده و به طرح این سئوالات خطاب به دوستان فعال در شورای روابط عمومی استان و آقای رستمعلی می پردازم و آن اینکه:

برنامه شورای روابط عمومی مازندران در رفع موارد بر شمرده شده بالا تا کنون چه بوده است؟حضور این شورا در ادارات استان و بازدید از نزدیک از روابط عمومی دستگاههای اجرایی و صحبت با کارشناسان شاغل و آشنایی با مشکلات احتمالی موجود در آن در طول چهار سال اخیر چند بار اتفاق افتاده است؟

ازبرگزاری منظم جلسات این شورا گفته اید آیا نتایج این جلسات و مصوبات آن به دستگاههای اجرایی اعلام می شود و اصلا" چه مصوباتی این شورا در طول فعالیت چند سال اخیر خود داشته و چند در صد آن به مرحله اجرا در آمده است؟آیا شورای روابط عمومی استان نمی توانست با انجام فراخوان عمومی نسبت به جمع آوری طرح های روابط عمومی دستگاههای اجرایی و علاقمندان این حوزه در جهت تحقق هر چه بیشتر سال جهاد اقتصادی اقدام نماید؟

برنامه این شورا در خصوص بومی سازی روابط عمومی با توجه به شرایط استان و ظرفیت های موجود در آن چه می باشد؟میزان تاثیر گذاری این شورا در عزل و نصب مدیران روابط عمومی دستگاه های اجرایی مازندران به چه اندازه می باشد؟و....

علی ایحال در پایان لازم می دانم روز ارتباطات و روابط عمومی را به یکایک علاقمندان این حوزه و دست اندرکاران روابط عمومی دستگاه های اجرایی و اعضای شورای روابط عمومی استان تبریک عرض نموده و آرزوی دست یابی روابط عمومی به جایگاه واقعی خود در دستگاه های اجرایی را داشته باشم.

علیرضا قلی زاده